OLYMPUS DIGITAL CAMERA         Helmi Lever en Henk LoderusOp woensdag 29 december 2021 is de editie Week 51 van de Stedendriehoek verschenen.
In dit huis-aan-huisblad voor Deventer is een interview geplaatst waarin onze vrijwilligerscoördinator Helmi Lever en Henk Loderus van de Cliëntenraad hun verhaal doen over de verhuizing van Bierstrat 54 naar Bierstraat 52.
Duidelijk is dat als er geen coronaregels waren geweest er een pleinfeest was geörganiseerd om contact te leggen met de buurtbewoners. Nu wordt dit nog even op de lange baan geschoven. In het artikel leggen Helmi en Henk uit wat het werk van Fooruit en de Cliëntenraad inhoudt.
2021 12 29 stedendriehoek 150pxWe hebben van het artikel uit de digitale krant van de Stedendriehoek een schermadrruk gemaakt. Voor wie geen visuele beperking heeft is de schermafdruk te lezen door te klikken op de kleine afbeelding hiernaast.

 Hieronder de volledige tekst uit het krantenartikel:

 

‘Toegeven aan een beperking is niet makkelijk’
Fooruit en Cliëntenraad ondersteunen vanuit nieuwe locatie

Door Gerreke van den Bosch
Fooruit en de Helpdesk van de Cliëntenraad zijn wéér verkast. Vergeleken met de verhuizing vanuit de binnenstad naar de Bierstraat vorig jaar oktober, is de laatste verhuizing slechts een kleine. “We zijn van nummer 54 naar nummer 52 gegaan. Eerder zat hier buurthuis Villa Voorstad”, vertellen Helmi Lever en Henk Loderus.

Deventer – ‘’We hadden niet verwacht dat we al binnen 15 maanden op de nieuwe locatie zouden zitten. Het ging achteraf gezien toch nog allemaal heel snel. Het moest namelijk goed onder handen genomen worden voordat wij hier onze intrek konden nemen. Als de gemeente een gebouw in gebruik neemt, moet het eerst altijd permanent verduurzaamd worden. Er zijn hier nog een aantal partijen gehuisvest. Zo zit de kinderopvang ook op de begane grond en boven zijn Raster en het Bijzondere Zorgteam gesitueerd. We zijn nog niet helemaal klaar en het is ook nog wel een beetje wennen.”

Pleinfeest
Alhoewel het tweetal blij is met het nieuwe pand, hadden ze het toch graag ietsje anders gewild. Henk Loderus van de Cliëntenraad: “We zitten hier nu sinds 8 december en in een groter lokaal. Wij zijn er qua ruimte wel goed op vooruit gegaan. Plan was ook om kennis te maken met de buren door een groot pleinfeest maar dat is door de huidige omstandigheden niet gelukt. Deze plek was vroeger in gebruik door Villa Voorstad en werd vorig jaar door hen noodgedwongen verlaten”, weet Henk over de vorige gebruikers.

Villa Voorstad
Buurtinitiatief stichting Villa Voorstad huurde het pand van de gemeente. Met een inloop en keuken, waar bewoners tegen een luttel bedrag warm eten konden krijgen. Vorig jaar moesten zij rond de jaarwisseling uit nood hun stek opgeven. Huur en huisvestingslasten van jaarlijks ongeveer 60.000 euro bleken een drempel te hoog. Op huurverlaging of extra bijdrage van de gemeente hoefden zij niet te rekenen. Villa Voorstad zit nu een steenworp verderop aan de Brinkgreverweg in een kleiner pand onder de naam ‘Buurtfabriek’.

Niet populair
Alhoewel er nu een alternatief is, lijkt de wond in de wijk nog vers. Er wordt met schuine ogen gekeken naar de nieuwe bewoners van voormalige Villa Voorstad. Henk: ‶Wij willen graag contact leggen met de buurtbewoners. We voelen een zekere terughoudendheid omdat wij nu in de plaats van het buurthuis zijn gekomen. Wij willen aan de buurt laten zien wie we zijn en wat we doen.”
Helmi knikt. Naast haar stoel staan haar krukken. Ze kijkt nadenkend naar buiten over het verlaten schoolplein en vult aan. ‶ Veel mensen komen hier met een stukje schaamte. Je krijgt een voorziening van de gemeente en dan zeg je: dank je wel. Wij verkopen niet iets wat populair is. Ik ken bijvoorbeeld mensen die zich veel liever aan de fiets vasthouden dan zich aanmelden voor een rollator. Toegeven aan een beperking is niet makkelijk”, zegt Helmi die vanaf haar 24ste al met krukken loopt. Volgens de vrijwilligster van Fooruit kan er veel meer aanspraak gemaakt worden op vergoedingen dan de mensen denken.

Menskracht nodig
Fooruit is vooral extern gericht en werkt ‘Deventer Breed’, zegt Helmi. “Dat geldt vooral voor onze vrijwilligers. Wij geven tips en zij verspreiden die vervolgens via de achterban. Uit de praktijk weten wij dat klachten nooit terecht komen waar ze horen. Het wordt wel op de koffie besproken bij ‘tante Miep’ maar daar blijft het dan ook bij. Wij willen dat het bij iedereen zonder beperking duidelijk wordt dan anders zijn ook normaal is en dat je elkaar kunt helpen. We geven daarom voorlichting op basisscholen en er wordt nu door drie jongeren gewerkt aan een project voor dertigers met een beperking. Het gaat om mensen met een lichamelijke beperking die doordeweeks in een gat vallen als hun contacten naar het werk of naar andere verplichtingen gaan. De bedoeling is dat er structureel ontmoetingen op touw worden gezet voor deze doelgroep. We inventariseren nu waar de behoefte ligt. Wat hebben we nodig en wat gaan we doen? Het project is gericht op ontmoeten en uitwisselen. De bezoekers bepalen zélf hoe ze dat vorm gaan geven. Er is geen professionele hulpverlening bij betrokken. Wij zoeken overigens over de hele breedte nog vrijwilligers. We hebben een voorzitter nodig en twee algemene bestuursleden. Wat we ook heel goed kunnen gebruiken zijn ideeën over alles wat WMO te maken heeft en wat mensen met een beperking kan helpen. Ons project met twee keer per maand een programma op de basisscholen ligt helaas stil door corona. We willen nu andere plannen lanceren die leiden tot bewustwording en toegankelijkheid.”
www.clientenraaddeventer.nl

Bijschrift bij foto: Volgens Helmi en Henk wordt er gewerkt aan de entree zodat deze toegankelijk is voor rolstoel en rollator. (foto Gerreke van den Bosch)