'Wow, ik krijg spierpijn in m'n armen van die rolstoel'
Kinderen op basisschool in deventer leren hoe het is om een beperking te hebben
Hoe zorg je voor meer begrip tussen kinderen met en zonder beperking? Door je in elkaars positie te verplaatsen. Zoals een parcours volgen in je basisschool, maar dan op krukken of in een rolstoel. ,,Hoe doen ze dit op Vogeleiland, met al die heuvels?"
Op krukken lopen. Dat is een kwestie van er tussen gaan staan en jezelf verplaatsen, toch? Niet helemaal. Op basisschool Adwaita in Deventer staan leerlingen er met opgetrokken schouders in. 'Pas op, in deze houding zet je spanning op je nek', waarschuwt een vrijwilliger die zelf slecht ter been is. ,,Daar krijg je hoofdpijn van." De truc is om buik en billen aan te spannen en schouders laag te houden. ,,Net een work-out dus."
De school is omgebouwd tot parcours. Leerlingen rijden er met rolstoelen over nagemaakte drempels, lopen met een blindegeleidestok langs ribbellijnen, stellen vragen aan mensen die slechthorend zijn of de longziekte COPD hebben. Ze mogen kunstbenen vasthouden, op krukken lopen en zien een blindegeleidehond.
Hersenstoornis
,,Mensen die doof of blind zijn, een amputatie hebben ondergaan of een hersenstoornis hebben. Ook in Deventer zijn veel mensen die hiermee leven", zegt Chris van Hoeve, van Stichting Fooruit, een belangenvereniging voor mensen met een beperking. Al twintig jaar gaat de vereniging basisscholen af om voorlichting te geven. ,,De kinderen vinden het vaak interessant, durven makkelijker vragen te stellen dan volwassenen."
Dat blijkt tijdens het gesprek met vrijwilliger Anja, die slechthorend is. Een van de kinderen vraagt of ze ook muziek kan luisteren op haar gehoorapparaat, dat verrassend veel lijkt op de airpods van Apple. Anja lacht. ,,Nee, dat niet, maar ik bedien ze wel met bluetooth." De leerlingen willen van alles weten. Kan ze hen ook horen als ze met hun T-shirt voor hun mond praten? En als ze gaan schreeuwen, helpt dat dan?
Anja legt uit dat schreeuwen geen zin heeft. ,,Ik kan je beter verstaan als je langzaam praat en me aankijkt, dan kan ik ook liplezen." De groep is er soms stil van, vooral als ze vertelt dat ze geen vogels kan horen. ,,Het heeft wel één voordeel", zegt ze opgewekt. ,,Ik hoor muggen ook niet."
Slechthorend
Leerkracht Kyra Nanlohy komt bij elke groep even kijken. Het is altijd goed om zo'n activiteit te doen, zegt ze, maar dit jaar nog meer. ,,We hebben een leerling die moeilijk loopt en mogelijk een rolstoel nodig heeft. Ook is er een slechthorend kind. We willen dat iedereen begrip heeft voor elkaar. Dat we niet langs iemand in een rolstoel lopen, maar ook een gesprek beginnen."
Bovendien zijn kinderen nu nog 'kneedbaar', vervolgt ze. Ze wijst naar een groepje kinderen dat praat met mensen die de longziekte COPD hebben. ,,We hebben weleens meegemaakt dat we leerlingen betrapten met een vape. Die zijn 12 jaar hè, dat kunnen ze gewoon kopen. Daarom is het goed dat ze nu al horen wat de gevolgen kunnen zijn."
Even verderop klinkt een hard geluid. In de hal gaan een paar jongens in rolstoel iets te snel over een drempel. Een vrijwilliger waarschuwt nog een keer dat het géén botsauto's zijn. ,,Wow, ik heb echt spierpijn in mijn armen", zegt een van de leerlingen na afloop. Milan (12) vond het ook niet zo makkelijk. ,,Vooral het draaien is lastig. Het lijkt me vervelend voor mensen om al die stoepen af te moeten." Jesse (10) vult aan. ,,Ja, hoe doen mensen dat op Vogeleiland, met al die heuvels en zo?"
Artikel uit de Stentor van 5 oktober 2023. Geschreven door: Kyrie Stuij
