Clremens de Koning vertelt in de Stentor over beeldbellen met de zorg
Op de regiopagina van de Stentor van zaterdag 12 maart 2022 is onderstaand artikel gepubliceerd. Hierin vertelt onze vrijwilliger Clemens de Koning over hoe blij hij is met demogelijkheid van beldbellen.
Beeldbellen met zorg: 'Ik ben er heel blij mee'
Clemens de Koning (78) voelt zich minder alleen dankzij tablet.
Beeldbellen met cliënten is niet meer weg te denken in de zorg. Het bespaart zorg-organisaties die in Deventer en Salland actief zijn veel personeel en dat is prettig in een krappe arbeidsmarkt. Maar ook voor cliënten is het een uitkomst, vertelt de 78-jarige Clemens de Koning uit Deventer: ,,Toen ik de tablet nog niet had, moest ik steeds de huisarts bellen.''
Samen met zijn vrouw Ike woont Clemens de Koning in Colmschate, Deventer. Het gaat met ups en downs, vertelt hij aan de keukentafel. Voor hem staat een schaal met plakken koek en verse koffie. Het stel heeft een intense nacht achter de rug: ,,Vannacht is mijn katheter eruit gegaan. Er moest met spoed iemand komen. Maar ik ben weer antastisch
geholpen'', zegt hij tevreden.
De katheter is nodig vanwege blaasproblemen. Meneer De Koning heeft er veel pijn van. ,,Het is knokken om door te gaan'', omschrijft hij. Gelukkig is hulp dichtbij. Sterker nog, het staat naast de koffie en koek op de keukentafel in de vorm van de Compaan, een Samsung-tablet waarmee hij kan beeldbellen met een zorgmedewerker. De verbinding is
aangesloten op de zorgcentrale in Varsseveld. De Koning doet het even voor.
Hij schuifelt naar het aanrecht om een pennetje te pakken. Met de rubberen achterkant tikt hij op het icoontje 'beeldbellen' en vervolgens op het groene vinkje. Daarmee dient hij een terugbelverzoek in. Enkele minuten later rinkelt de tablet. ,,Ja, als je het niet erg vindt, ik heb hier een interview met de krant'', zegt De Koning tegen de vrouw die in beeld verschijnt. ,,Ik wil laten zien hoe het werkt.''
Geïnteresseerd en vriendelijk staat de dame hem en de Stentor te woord. ,,Wij krijgen zo'n vierhonderd beeldbeltelefoontjes per dag. Mensen kunnen bellen als ze behoefte hebben aan een praatje, tegen de eenzaamheid, maar ook als ze een vraag hebben. En even checken, meneer De Koning, hoe is het met de katheter? Loopt het nu goed?''
Huisarts
De Koning stelt het vriendelijke gezicht gerust en zegt gedag. Met een druk op het rode kruisje is het weer stil aan de keukentafel. ,,Ik ben er echt heel blij mee. Toen ik de tablet nog niet had, moest ik steeds de huisarts bellen. Er is aandacht. Je kunt terecht met vragen, voor tips of doorverwijzingen'', zegt hij. Twee keer per week heeft hij een beeldbelafspraak staan, maar tussendoor bellen kan dus ook. ,,Er is een soort sociale controle. Ik heb het gevoel dat ik niet alleen ben'', omschrijft De Koning. Eenzaamheid is een gevoel dat hij al heel lang kent. ,,Ik ben aan één kant doof en aan de andere kant heb ik een implantaat.''
Toen De Koning drie of vier jaar oud was, heeft hij een middenoorontsteking gehad. ,,Mijn gehoor zat verstopt. Ze hebben toen mijn trommelvliezen kapot geprikt en medicijnen gegeven. Daardoor is mijn gehoorgang helemaal beschadigd. Ik ben in het leven vaak weggestuurd omdat ik niet kon horen. Mijn vrouw maakt dat ook mee.
Dat is heel erg verdrietig.''
Sinds tien jaar heeft De Koning een implantaat in zijn rechteroor. ,,Ik was verbaasd. Ik kon mensen verstaan, vogels horen. Ik ben een stuk vrolijker geworden. Ik was zo enthousiast dat mijn vrouw zich ook liet testen. Zij werd ook goed bevonden voor de operatie, maar haar gehoor is niet beter geworden. Misschien zelfs achteruit gegaan. Heel triest.''
Dat trieste gevoel heeft de Deventenaar omgezet in iets positiefs. De Koning: ,,Ik heb twee of drie jaar geleden met hulp van stichting Fooruit (belangenorganisatie die actief is met en voor mensen met een beperking of chronische ziekte, red.) het Deventer HOorcafé opgericht. Er is ook altijd een deskundige die iets komt vertellen en ik bak iets lekkers voor bij de koffie. Het gaat ook om de gezelligheid.''
Van 'iets erbij' naar 'digitaal, tenzij...' Van steunkousen tot insuline spuiten De tablet die meneer De Koning heeft gekregen van in dit geval zorgorganisatie Carinova, is de Compaan. Het gelijknamige bedrijf faciliteert beeldzorg voor de wijkverpleging met tablets van Samsung. Digitaliseren in de zorg is essentieel, omdat de zorg meer en vcomplexer wordt, terwijl er krapte is op de arbeidsmarkt. In 2021 bedienden Sensire, Carinova en BrabantZorg maandelijks gemiddeld 670 beeldzorgcliënten. In totaal vonden er 125.077 beeldbelletjes plaats. De gemiddelde besparing per zorgmoment is 12,7 minuten: waarvan 6,9 minuten zorgtijd en 5,8 minuten reistijd. Hiermee bespaarden de drie organisaties in totaal 23.048 uur. En dat moet alleen maar meer worden. Maar daarbij is het wel essentieel dat er een heldere visie is op beeldzorg. Maarten van Rixtel, bestuurder bij Sensire: ,,Zorgtechnologie zal, vanuit de filosofie 'digitaal tenzij', een integraal onderdeel van de zorg worden. We willen dat zorg op afstand een standaard interventie wordt die onze mensen kunnen inzetten, in plaats van iets wat 'erbij' komt."
Beeldzorg wordt het meest ingezet voor:
1. Medicatiebegeleiding: samen op de juiste tijd de juiste medicatie innemen.
2. Assisteren bij verpleegkundige handelingen: bijvoorbeeld saturatie meten en insuline spuiten.
3. Psychosociaal: gesprekken voeren ter ondersteuning bij eenzaamheid, depressie, rouw, etc.
4. ADL (Algemene Dagelijks Levensverrichtingen): veiligheid bieden op afstand, begeleiden dagstructuur, bijvoorbeeld in de ochtend bellen om te controleren of iemand heeft ontbeten.
5. Ondersteunen van mantelzorg: bijvoorbeeld leren omgaan met aankleedhulp zoals een steunkousapparaat
Het hele artikel is ook te zien op de website cvan de Stentor via deze link.
